حداکثر طول کابل شبکه (LAN) چقدر می‌تواند باشد؟

راه اندازی یک شبکه خانگی با سیم با استفاده از کابل های اترنت می تواند استرس زا باشد، به خصوص در خانه های بزرگتر، زیرا گاهی اوقات کابل ها خیلی کوتاه می شوند. Wi-Fi یک گزینه است، اما بیش از حد در معرض تداخل است، که ممکن است باعث ایجاد مشکلات پایداری و قابلیت اطمینان در اتصال اینترنت شما شود.

خوشبختانه، کابل‌های اترنت را می‌توان تا اندازه‌ای گسترش داد که دستگاه‌های مختلفی را که در انتهای مخالف خانه شما قرار دارند، متصل کنند. با این حال، آیا محدودیتی برای طول کابل وجود دارد و حداکثر طول کابل اترنت چقدر است ؟ که اتصال شبکه قابل اعتماد را تسهیل می کند؟ ادامه مقاله را بخوانید تا متوجه شوید.

کابل اترنت تا کجا می تواند اجرا و ادامه داشته باشد؟

کابل های اترنت برای اتصال کامپیوتر شما به روتر شما استفاده می شوند و به طور خاص برای کار در حداکثر فاصله 328 فوت یا 100 متر طراحی شده اند. با فرض اینکه کابل شما در دمای محیط 68 درجه فارنهایت (20 درجه سانتیگراد) یا کمتر قرار گرفته باشد و کابل اترنت شما از مس 22 تا 24 AWG ساخته شده باشد.

می‌توانید کابل‌های اترنت تک تکه‌ای که حداکثر طول آنها از ۱۰۰ متر بیشتر است، در بازار خریداری کنید. با این حال، استفاده از کابل های تک تکه ای که بیش از 100 متر هستند، می تواند باعث مشکلات مختلفی مانند کاهش عملکرد و از دست دادن سیگنال در طول مسافت شود. این امر به ویژه برای انواع قدیمی تر کابل های اترنت، مانند کابل های Cat5، که به 100 مگابیت بر ثانیه محدود می شوند، صادق است.

شما می توانید با اتصال دو کابل به یکدیگر، هر کابل اترنت را از حد 100 متر عبور دهید. به سادگی دو سر کابل را با کانکتورهای RJ45 نر وصل کنید و از یک کوپلر RJ45 ماده/ماده استفاده کنید.

آیا کابل اترنت طولانی سرعت را کاهش می دهد؟

برای کابل‌های شبکه‌ای که کوتاه‌تر از 100 متر طول می‌کشند، عملکرد شبکه خانگی شما تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد، حتی اگر از کابل‌های قدیمی‌تر Cat5 استفاده می‌کنید. با این حال، افزایش طول کابل اترنت، چه از طریق وصله کابل ها به هم یا از طریق اتصال دهنده ها و کوپلرها، بر عملکرد اتصال شبکه شما تأثیر منفی خواهد گذاشت.

افزایش طول کابل های اترنت بیش از 100 متر توصیه شده منجر به زوال پهنای باند، مشکلات تاخیر و سرعت انتقال کندتر، بدتر شدن سیگنال و در نهایت از دست دادن سیگنال می شود. این به دلیل افزایش مقاومت الکتریکی کابل اترنت (تقریباً 10 اهم در هر 100 متر کابل Cat5e) اتفاق می افتد که تنها با طول کابل اترنت افزایش می یابد.

کابل‌های درجه بالاتر انتخاب بهتری برای کابل‌های طولانی‌تر هستند، بنابراین استفاده از کابل Cat6، Cat6a یا حتی کابل اترنت گیگابیتی Cat7 حتی در محیط‌های خانگی به شدت توصیه می‌شود.

چرا این اتفاق می افتد؟

اگرچه آنها دیجیتال هستند، سیگنال های اترنت در کابل های جفت تابیده مسی فقط سیگنال های الکتریکی هستند که از طریق کابل ارسال می شوند. این باعث می شود که آنها به طور طبیعی در برابر مقاومت الکتریکی فوق الذکر که با طول افزایش می یابد، مستعد شوند.

در نتیجه، قدرت سیگنال های الکتریکی در فواصل طولانی، به ویژه در کابل های با کیفیت پایین با سیم های فوق العاده نازک، بدتر می شود. به دلیل افزایش مقاومت الکتریکی در مسافت های طولانی تر، تمدید کابل اترنت خود را بدون توجه به توصیه های سازنده، به طور چشمگیری بر عملکرد اتصال اترنت شما تأثیر می گذارد.

با این حال، مقاومت الکتریکی تنها مشکلی نیست که کابل‌های بلندتر را آزار می‌دهد. در برخی موارد، تداخل الکتریکی نیز یک عامل موثر است. علاوه بر این هادی های مسی مستعد الکترومغناطیس هستند. این به بهترین شکل با یک مثال توضیح داده می شود.

جریان الکتریکی یک میدان الکترومغناطیسی ایجاد می کند و بالعکس. پاور لاین AC معمولاً جریان بیشتری را که گاهی بر حسب آمپر اندازه گیری می شود، نسبت به جریان DC که بر حسب میلی آمپر برای ارتباطات اترنت اندازه گیری می شود، تولید می کند. منطقی است که خط برق AC میدان الکترومغناطیسی بسیار قوی تری ایجاد می کند.

حالا تصور کنید که کابل اترنت خود را موازی با یک خط برق AC اجرا می کنید. جریانی که از خط برق AC عبور می‌کند، یک میدان الکترومغناطیسی متناوب ایجاد می‌کند که توانایی تولید جریان‌های متناوب کوچک در هر کابل اترنت در مجاورت خود را دارد که به عنوان تداخل الکترومغناطیسی شناخته می‌شود. این اثر با طول کابل جمع می شود.

همچنین بخوانید : تفاوت کابل شبکه و کابل تلفن

چگونه کابل اترنت خود را بیش از 100 متر بدون افت کیفیت گسترش دهید

ما قبلاً ثابت کرده‌ایم که سیگنال اتصال اینترنت شما با طول کابل به دلیل مقاومت الکتریکی و تداخل الکترومغناطیسی خراب می‌شود. با این حال، هر دو این مسائل قابل حل است.

حذف تداخل الکترومغناطیسی

تداخل الکترومغناطیسی ساده ترین راه برای از بین بردن است. کابل های اترنت را یا به صورت عمود بر (در 90 درجه) با خطوط برق اجرا کنید یا اگر آنها را به موازات یکدیگر اجرا می کنید، فاصله ای بین آنها قرار دهید (تقریباً 10 اینچ).

با این حال، اگر مجبورید کابل اترنت خود را موازی با خطوط برق در فضای محدود یا نزدیک هر نوع تجهیزات چرخشی اجرا کنید، به جای UTP از کابل های FTP استفاده کنید. برخلاف کابل‌های اترنت استاندارد UTP که فقط از جنس مس تابیده شده با پوشش پلاستیکی هستند، در کابل‌های FTP، جفت‌های مسی در فویل پیچیده می‌شوند.

این امر هرگونه تداخل یا تداخل الکترومغناطیسی را در کابل اترنت شما حذف می کند، که عملکرد کلی بهتری را در طول های نزدیک به 100 متر ارائه می دهد. این فقط ما را با موضوع مقاومت الکتریکی مواجه می کند.

گسترش دامنه شبکه سیمی شما

قبلاً اشاره کردیم که می‌توانید به صورت فیزیکی این دو کابل را به هم بپیوندید تا اترنت خود را از ۱۰۰ متری توصیه‌شده عبور دهید. با این حال، این مقاومت الکتریکی را تا حد زیادی افزایش می دهد، که مشکلات بی شماری را برای شبکه خانگی شما ایجاد می کند، مانند سرعت پایین تر، مشکلات اتصال و از دست دادن سیگنال.

خوشبختانه، راه‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید اترنت خود را گسترش دهید و با استفاده از روش‌های مختلف توسعه، محدودیت ۱۰۰ متری را بشکنید.

سوئیچ شبکه

سوئیچ های شبکه بیشتر برای ایجاد اتصالات اترنت اضافی در یک دفتر استفاده می شوند، اما می توانید از آنها برای افزایش طول کابل در خانه خود بدون تأثیر بر عملکرد استفاده کنید. می توانید هر مودم یا روتر Wi-Fi را تغییر کاربری دهید و آن را بین دو طول کابل قرار دهید تا به عنوان سوئیچ شبکه عمل کند. با این حال، به منبع تغذیه نیاز دارد.

توسعه دهنده های کابل کواکسیال

اینها بیشتر در زیرساخت های شبکه ساختمان های بزرگ استفاده می شوند و می توانند اتصال اینترنت شما را تا 1000 متر با استفاده از کابل کواکسی قدیمی گسترش دهند.

توسعه دهنده های UTP 

این دستگاه ها می توانند شبکه سیمی شما را با استفاده از کابل های استاندارد UTP تا 2.5 کیلومتر (1.5 مایل) گسترش دهند. این می تواند با تبدیل سیگنال های اترنت به DSL (خطوط تلفن) و برگرداندن آنها به اترنت در انتهای دیگر کابل، محدودیت 100 متری را بشکند. با این حال، راه‌اندازی آن‌ها به آسانی سایر روش‌های توسعه‌دهنده نیست.

همچنین بخوانید : بررسی تفاوت پچ کورد با کابل شبکه

نتیجه گیری :

یک کابل اترنت برای کار در حداکثر 328 فوت یا 100 متر طراحی شده است. کاملاً ممکن است از مشخصات سازنده فراتر رود و همچنان اتصال شبکه را حفظ کند. با این حال، این به میزان زیادی شانس مشکلات اتصال، کاهش سرعت و قابلیت اطمینان کمتر را افزایش می دهد.

اگر نیاز دارید که دامنه اتصال سیمی خود را فراتر از ۱۰۰ متر توصیه شده افزایش دهید، استفاده مجدد از یک روتر قدیمی به عنوان سوئیچ شبکه باید این کار را انجام دهد. این مناسب ترین و مقرون به صرفه ترین روش برای گسترش کابل های اترنت در محیط های خانگی است.